Web Content Display Web Content Display

rezerwaty przyrody

Na terenie nadleśnictwa Waliły znajdują się trzy rezerwaty przyrody: Chomontowszczyzna, Jezioro Wiejki oraz Rabinówka.

__________________________________________________________________________________________________

REZERWAT CHOMONTOWSZCZYZNA
___________________________________________________________________________________________________________

Rezerwat został powołany Rozporządzeniem nr 28/99 Wojewody Podlaskiego z dnia 10 sierpnia 1999 roku. Celem utworzenia było zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych fragmentu Puszczy Knyszyńskiej odznaczającego się wysokim stopniem naturalności, stanowiącym ostoję wolno żyjącego stada żubrów. Realizowana jest tu ochrona łąk śródleśnych oraz dolin strumieni porośniętych lasami łęgowymi, olsami i wilgotnymi grądami, z licznymi gatunkami roślin chronionych i rzadkich.

Rezerwat położony jest na terenie leśnictwa Radunin, w oddziałach: 62, 63, 63A, 85, 86, 86A, 107, 108, 130 i 131. Powierzchnia wynosi 234,42 ha, z czego 228,11 ha stanowi powierzchnia leśna.

Na obszarze rezerwatu wyróżniono osiem siedliskowych typów lasu, spośród których dominują siedliska lasu mieszanego bagiennego - 64,6%. Znaczny jest udział siedlisk lasu świeżego - 13,0% powierzchni i lasu wilgotnego - 12,3%. Pozostałe siedliska nie przekraczają 3% powierzchni i są to: bór mieszany świeży, bór mieszany wilgotny, las mieszany świeży, las mieszany wilgotny, las i ols. Panującymi gatunkami w drzewostanach są brzoza brodawkowata i omszona, świerk pospolity, olsza czarna oraz sosna z domieszkami klonu, lipy, dębu, grabu, wiązu, jesionu, iwy i modrzewia. Obszar ten odznacza się bogactwem florystycznym oraz licznymi gatunkami roślin chronionych i rzadkich. Flora rezerwatu Chomontowszczyzna liczy ponad 250 gatunków roślin naczyniowych. Podczas prac nad „Planem ochrony rezerwatu" w 2004 roku stwierdzono występowanie 220 gatunków roślin, w tym 12 gatunków drzew, 12 gatunków krzewów, 153 gatunków ziół, 15 skrzypów, widłaków i paprotników oraz 28 gatunków mszaków.

Z gatunków chronionych zasługujących na uwagę, rzadkich w płn-wsch. Polsce, należy wymienić: podkolan biały Platanthera bifolia , listerę jajowatą Listera ovata, listerę sercowatą Listera cordata, storczyk plamisty Dactylorhiza maculata, storczyk szerokolistny Dactylorhiza majalis, kruszczyk błotny Epipactis palustris, kruszczyk szerokolistny Epipactis helleborine, wielosił błękitny Polemonium caeruleum oraz widłak wroniec Huperzia selago.

__________________________________________________________________________________________________

REZERWAT RABINÓWKA
___________________________________________________________________________________________________________

Rezerwat został utworzony w 2005 roku. Jest on położony w południowo – zachodniej części nadleśnictwa w okolicach wsi Kolonia Mieleszki przypominający ze względu na obfitość wody i typ roślinności, Kotlinę Biebrzańską. Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie, ze względów przyrodniczych, naukowych i dydaktycznych, ostoi rzadkich i chronionych gatunków awifauny lęgowej, a w szczególności populacji cietrzewia, na terenie Niecki Gródecko – Michałowskiej. Typ rezerwatu - faunistyczny i torfowiskowy. Obszar "Rabinówki" stanowi bardzo dobrą ostoję zwierzyny, szczególnie jeleniowatych (sarna, jeleń, łoś).

Rezerwat położony jest na terenie leśnictwa Wiejki, w oddziałach: 453, 453A, 454, 455, 456, 457, 458, 459, 460, 460A, 461, 462, 463, 464, 465. Powierzchnia wg „Planu urządzenia lasu" wynosi 658,56 ha, z czego 179,22 ha stanowi powierzchnia leśna. Obserwacje prowadzone w latach 1992 - 1993 przez Północno – Podlaskie Towarzystwo Ochrony Ptaków wykazały występowanie na tym terenie 207 gatunków ptaków, z tego 140 gniazdujących. Wiele z nich jest bardzo rzadkich, a nawet zagrożonych wyginięciem w skali Europy. Najciekawsze występujące tutaj ptaki to: cietrzew (Tetrao tetrix), dubelt (Gallinago media), Kulik Wielki (Numenius Arquata), przepiórka (Coturnix coturnix), bocian czarny (Ciconia nigra), puchacz (Bubo Bubo) i orlik krzykliwy (Aquila pomarina).

__________________________________________________________________________________________________

REZERWAT JEZIORO WIEJKI
___________________________________________________________________________________________________________

Rezerwat został powołany Rozporządzeniem nr 66/05 Wojewody Podlaskiego z dnia 2 grudnia 2005 roku. Celem utworzenia było zachowanie ze względów przyrodniczych, naukowych i dydaktycznych naturalnego jeziora mezotroficznego oraz występujących na tym terenie rzadkich i chronionych gatunków roślin i zwierząt.

Jest to obszar wodno-błotny o powierzchni 22,50 ha, położony na terenie leśnictwa Wiejki w oddziale 286A oraz na działce wsi Wiejki o nr ewidencyjnym 773/1. Powierzchnia ujęta w „Planie urządzenia lasu" wynosi 19,26 ha, z czego 4,34 ha stanowi powierzchnia leśna.

Obiekt jest jednym z nielicznych pozostałości systemu jeziornego obszarów staroglacjalnych, związanych genetycznie z formami wytopiskowymi zlodowacenia środkowopolskiego. Chroni naturalny układ wodnych i bagiennych zbiorowisk roślinnych oraz jest ostoją zagrożonych i rzadkich gatunków roślin i zwierząt.

Najcenniejszym walorem rezerwatu jest ekosystem niewielkiego jeziorka z wyraźnie zaznaczonym, strefowym układem roślinności wodnej i bagiennej. Koncentrycznie od środka jeziora układają się kolejno szuwary skrzypu bagiennego i pałki szerokolistnej oraz pła bagiennego z zespołem turzycy dzióbkowatej i turzycy obłej. Tu można znaleźć stanowiska rosiczki okrągłolistnej, storczyka plamistego i storczyka krwistego. W obrębie poła bagiennego, zarówno od strony otwartego lustra wody jak i od strony zewnętrznej duże powierzchnie zajmują łozowiska. Strefę okalającą tworzy las brzozowo-wierzbowy. W obrębie zakrzaczeń brzozowych w kierunku północno-wschodnim znajduje się stanowisko rzadkiego reliktowego gatunku - brzozy niskiej. Otaczające łąki to zbiorowisko roślinne z dominacją kostrzewy czerwonej.

Jezioro wraz z zespołami roślinności bagiennej jak i otaczające łąki stanowią ważną ostoję dla ptactwa zarówno lęgowego jak i w czasie przelotów. W sumie na tej powierzchni lęgnie się corocznie około 26-29 gatunków ptaków.

Asset Publisher Asset Publisher

Back

Zapraszamy na Wyżary

Zapraszamy na Wyżary

Korzystając z faktu, że wiosna w pełni i pogoda coraz częściej wygania nas z domowego zacisza chcielibyśmy zaprosić wszystkich nad zbiornik Wyżary.

Wyżary to sztuczny zbiornik wodny na rzece Radulinka, położony na obszarze kompleksu leśnego Puszczy Knyszyńskiej, został utworzony w 1970 roku. Spełnia on funkcje ochrony przeciwpożarowej, rekreacyjno–wypoczynkową i ochronny przyrody.

Wokół zbiornika zlokalizowana jest ścieżka edukacyjna. Na ścieżce znajdują się trzy przystanki opisujące gatunki płazów, motyli dziennych i ryb. Wędrując po ścieżce w okresie letnim możemy usłyszeć i zobaczyć chronione gatunki płazów między innymi kumaka nizinnego, rozlewiska powstałe po działalności bobrów oraz miejsca ich żerowania, roślinność wodną taką jak grążel żółty, grzybień biały, liczne ważki, motyle, a także ptaki związane ze środowiskiem wodnym. Przejście całości trasy zajmuje ok. 30 minut.

Przy zbiorniku znajduje się wiata z ławkami i stołem umożliwiająca odpoczynek.


 

 
Do zbiornika wodnego Wyżary dotrzeć możemy z dwóch stron:
- od zachodu – w Waliłach Stacji skręcamy na północ z drogi krajowej nr 65 w kierunku na Załuki. Przed Załukami skręcamy w prawo do Radunina (jest drogowskaz). Mijamy całą wieś i kierujemy się w stronę lasu. W obszarze leśnym trzymamy się głównej drogi prowadzącej na wschód. Droga doprowadzi nas do Wyżar. Pomocne mogą być tabliczki kierunkowe umieszczone w lesie z napisem „Punkt czerpania wody" oraz drewniane kierunkowskazy informujące o Szlaku Powstania Styczniowego.
- od wschodu – w Waliłach Stacji skręcamy na północ z drogi krajowej nr 65 w kierunku do wsie Słuczanka i Królowe Stojło. W obszarze leśnym mijamy skrzyżowanie do Królowego Stojła i po ok. 300 m skręcamy na zachód w drogę oznaczoną znakiem „Droga przeciwpożarowa nr 48". Ta droga doprowadzi nas do Wyżar.

Należy jednak pamiętać, iż zgodnie z ustawą o lasach na drogach leśnych obowiązuje zakaz poruszania się pojazdów mechanicznych, zaprzęgowych i motorowerowych.