Wydawca treści Wydawca treści

Gospodarka łowiecka

Gospodarka łowiecka na terenie Nadleśnictwa Waliły prowadzona jest przez dwa koła łowieckie - Podmuch i Cietrzew. Obszar nadleśnictwa to bardzo atrakcyjne łowisko. Dążenie do przebudowy i urozmaicenia leśnych monokultur wpływa na zwiększenie różnorodności biologicznej.

Zagospodarowanie łąk, poletek łowieckich stwarza doskonałe warunki do występowania zwierzyny

Stan zwierzyny jest bardzo dobry, a struktura populacji jest prawidłowa. Na terenie puszczańskich leśnictw żyją bardzo licznie łosie, jelenie, sarny, dziki i lisy oraz rzadkie rysie i wilki.To właśnie z terenu Nadleśnictwa Waliły pochodzi najpiękniejsze poroże jelenia w Polsce (ocenione na 252 punkty i wadze 14,16 kg – forma nieregularna osiemnastka). Również trofeum łosia (wycenione na 295,85 punktu) jest jednym z czterech najlepszych w kraju.

Ciekawe trofea pochodzące z terenu nadleśnictwa Waliły:

 

 

Wieniec jelenia, pozyskany w 1978 roku wyceniony na 252 punktów (ciężar: 14.60 kg, liczba odnóg 17), który do dziś jest tzw. rekordem Polski.

 



 

 

 

W 1978 roku pozyskano łosia byka, którego poroże wyceniono na 295.25 punktów, jest to czwarte miejsce na krajowej wystawie trofeów zdobytych po II Wojnie Światowej.




 

 


W 1978 roku pozyskano rysia, którego skóra miała długość 142 cm i szerokość 35,5 cm. Wyceniona została na 135.88 punktów (28 miejsce w skali kraju). Czaszka o długości 16.55 cm i szerokości 11.39 cm została wyceniona na 27.94 punktów i zajmuje 4 miejsce w skali Polski.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Stanowisko RDLP w Białymstoku w związku z artykułem w Gazecie Wyborczej z dnia 23.08.2021 r.

Stanowisko RDLP w Białymstoku w związku z artykułem w Gazecie Wyborczej z dnia 23.08.2021 r.

Artykuł autorstwa Macieja Chołodowskiego pt.: „Miażdżący audyt dla Lasów Państwowych. Cięcia w lasach ochronnych wbrew certyfikatowi”, który ukazał się 23 sierpnia 2021 roku dotyczący wyników audytu FSC w RDLP w Białymstoku, nie przedstawia wszystkich faktów związanych z poruszanym zagadnieniem i przez to może powodować u czytelnika błędne przekonanie o tym, że działania leśników są niezgodne ze standardami FSC.

RDLP w Białymstoku od ponad 2 dekad posiada certyfikat gospodarki leśnej w systemie Forest Stewardship Council (FSC). Certyfikat potwierdza, że gospodarka leśna jest prowadzona w sposób odpowiedzialny. Warunkiem jego utrzymania jest okresowy audyt. Taki audyt na ternie RDLP w tym roku przeprowadzili audytorzy z niezależnej organizacji NEPCon. Na podstawie raportu sporządzonego przez audytorów nadleśnictwa oraz biuro RDLP w Białymstoku otrzymały nowy certyfikat FSC stwierdzający, że gospodarka leśna przez nie prowadzona jest zgodna z zasadami FSC (załącznik poniżej).

Tymczasem artykuł w „Gazecie Wyborczej” nazywa raport „miażdżącym” i przytacza wyłącznie, na podstawie wyrwanych z kontekstu fragmentach raportu, krytyczne opinie na jego temat.

Zwracamy uwagę, że standard FSC nie jest tożsamy z przepisami prawa obowiązującymi w Polsce. To zbiór zasad ustalonych przez międzynarodową organizację, która prawa nie tworzy. Certyfikacja jest całkowicie dobrowolna i nie zwalnia posiadacza certyfikatu z przestrzegania prawa krajowego i wspólnotowego. Audyt nie wskazał naruszenia przez RDLP w Białymstoku jakichkolwiek przepisów prawa.

Autor artykułu opiera swoje wywody na treści części raportu, która wpisuje się w tezę zawartą w tytule jego artykułu.

W raporcie audytorów z niezależnej organizacji NEPCon wyraźnie podano, że: „(…) Potwierdzono, że płaty ze źródliskami, wywierzyskami lub wzdłuż potoków nie są objęte użytkowaniem rębnym RB I”. Rębnia zupełna była stosowana w tych częściach lasu, które nie miały żadnych cech wodochronnych.
Podkreślenia wymaga fakt, że raport nie wskazuje nieprawidłowości wykonania prac gospodarczych nad jeziorami Puszczy Augustowskiej. W praktyce zawsze pozostawia się bufor lasu od jezior, a sposób wykonania cięć nie budził wątpliwości audytorów i jest zgodny z zasadami dobrej gospodarki FSC.

Nadleśnictwa nie zakładają zrębów zupełnych w lasach określonych jako referencyjne. Zgodnie z zasadami, na zrębie pozostawia się fragment starego lasu, tak zwaną kępę, która przez nadleśnictwo później jest uznawana za las referencyjny. Co istotne sprawa ta nie jest poruszana w raporcie. Audytorzy – w przeciwieństwie do Gazety Wyborczej – dokładnie sprawę zbadali i nie stwierdzili naruszenia standardu.

Zarzucanie niektórym nadleśnictwom braku konsultacji odnośnie wyznaczania lasów referencyjnych jest konsekwencją niezrozumienia treści raportu certyfikacyjnego. Audytorzy wskazali wyraźnie, że szerokie konsultacje odbyły się w 2007 roku. Jednakże, z uwagi na upływ czasu, wskazane byłoby dokonanie zmian w sposobie komunikacji ze społeczeństwem w tej kwestii.

Zaznaczamy, że umieszczenie tego rodzaju uwag w raporcie nie oznacza, że nadleśnictwa systemowo naruszają zasady FSC. Audyt w procesie certyfikacji służy także do wskazania tych obszarów, które należy zmodyfikować. Audytorzy formułują w takim wypadku tzw. polecenia działań korygujących. RDLP w Białymstoku ma 12 miesięcy na dokonanie odpowiednich korekt. Realizacja działań korygujących zostanie oceniona podczas kolejnego audytu.