Wydawca treści
Polskie lasy
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Zintegrowany plan dla Puszczy Białowieskiej - na początku 2023 r.
Zintegrowany plan dla Puszczy Białowieskiej - na początku 2023 r.
Na początku 2023 roku powinien zostać przyjęty zintegrowany plan zarządzania Puszczą Białowieską jako dziedzictwem UNESCO - poinformował PAP wiceminister klimatu i środowiska Edward Siarka. Dodał, że dokument ma przygotować Instytut Ochrony Środowiska.
Białowieski Park Narodowy został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1979 roku. Wpis rozszerzono w 1992 roku o białoruską część Puszczy Białowieskiej, tworząc jeden obiekt transgraniczny. W 2014 roku Obiekt Światowego Dziedzictwa UNESCO Białowieża Forest zostało rozszerzone o lasy zarządzane przez trzy nadleśnictwa Lasów Państwowych: Białowieża, Browsk i Hajnówka.
Zgodnie z wytycznymi UNESCO każdy obszar UNESCO powinien mieć plan zarządzania. Niestety przy złożeniu wniosku renominacyjnego nie opracowani planu zarządzania tym obiektem.
Pierwsze prace polegające na rozpoczęciu procesu tworzenia planu zarządzania rozpoczął ś. p. prof. Jan Szyszko. Niestety z przyczyn niezależnych prace te znacząco się przedłużyły
"Od początku kiedy objąłem stanowisko wiceministra w MKiŚ zobowiązałem się, że ruszamy z pracami nad przygotowaniem odpowiednich wymaganych dokumentów dla Puszczy Białowieskiej. Przede wszystkim chodziło o zatwierdzenie przygotowanego nowego aneksu do planu urządzenia lasu dla Nadleśnictwa Białowieża (PUL) ,ponieważ sposób zatwierdzenia poprzedniego został zakwestionowany przez TSUE (w 2018 r.). Teraz jest czas na przygotowanie zintegrowanego planu dla Obiektu Światowego Dziedzictwa UNESCO Białowieża Forest, który wymaga UNESCO" - powiedział wiceszef resortu klimatu i środowiska Edward Siarka.
Na początku marca 2021 roku podpisane zostały nowe aneksy do PUL dla nadleśnictw Browsk i Białowieża. Dokumenty te były konsultowane z Komisją Europejską i UNESCO. Przyjęte Aneksy są zgodne zarówno z zasadami wynikającymi z planów zadań ochronnych dla obszaru Natura 2000 jaki i zasadami określonymi dla Obiektu Światowego Dziedzictwa UNESCO . Nie zatwierdzono trzeciego aneksu dla nadleśnictwa Hajnówka, do którego swoje zastrzeżenia zgłosiły Komisja w zakresie planowanych działań na terenie jednostki wojskowe i UNESCO w zakresie fragmentu lasu który został uszkodzony wskutek silnego wiatru.
Aneksy swoją ważność stracą z końcem tego roku. Dlatego trwają prace nad opracowaniem nowych planów urządzenia lasu, które będą obowiązywać przez kolejne 10 lat.
"W marcu minister klimatu i środowiska powołał zespół ds. Puszczy Białowieskiej. W wyniku dyskusji oraz korzystając z poprzednich prac doszliśmy do wniosku, że zostanie wyłoniony zewnętrzny podmiot, który opracuje plan zarządzania dla polskiej części Obiektu UNESCO. Zdecydowaliśmy ponadto, że wykona go Instytut Ochrony Środowiska - Państwowy Instytut Badawczy. Opracowanie planu kosztować będzie ponad 2 mln zł, które pokryje NFOŚiGW. Umowa między NFOŚ a IOŚ-PIB została podpisana 24 sierpnia br." - przekazał Siarka.
Wiceminister dodał, że w ramach przygotowania planu zarządzania dla polskiej części Obiektu UNESCO powołano zespół ekspercki, a odpowiednie instytucje, w tym Lasy Państwowe, mają przygotować dokumenty, które będą wkładem do planu zintegrowanego. Chodzi m.in. o plany urządzenia lasu, plan ochrony przeciwpożarowej, czy odpowiednie decyzje środowiskowe.
Przedstawiciel MKiŚ poinformował, że projekt zintegrowanego planu ma być - zgodnie z umową - gotowy w listopadzie 2022 r. Sam plan miałby być przyjęty na początku 2023 r.
Siarka zwrócił uwagę, że przyjęcie Zintegrowanego Planu Zarządzania będzie również zależało od strony białoruskiej, bowiem Transgraniczny Obiekt Światowego Dziedzictwa UNESCO "Bialowieza Forest" leży po obu stronach granicy. Zwrócił jednak uwagę, że ze stroną białoruską trzeba będzie się jeszcze spotkać kilkukrotnie, co może być jednak utrudnione w związku z sytuacją polityczną.
"Całe „nieszczęście” Puszczy Białowieskiej polega na tym, że w 2014 r. Obiekt Światowego Dziedzictwa poszerzono o lasy wielofunkcyjne zarządzane przez Lasy Państwowe bez opracowanego planu zarządzania dla powiększonego Obiektu, co rodzi też szereg konfliktów. Dochodzą do tego zasady określone w dyrektywach europejskich, bo Puszcza Białowieska jest obszarem Natura2000. Trzeba spiąć te wszystkie aspekty prawne i to jest duże wyzwanie" - powiedział w rozmowie z PAP.
Zapewnił, że prace nad planem zarządzania będą prowadzone w sposób transparentny. "My nie chcemy generować konfliktów, z jakimi mieliśmy do czynienia w ostatnich latach" - podsumował.
Spór o sposób zarządzania Puszczą Białowieską trwa nieprzerwanie od lat. Należy mieć nadzieję, że opracowanie planu zarządzania dla Obiektu Światowego Dziedzictwa UNESCO zakończy ten spór i pozwoli zarządcom czyli Lasom Państwowym i Białowieskiemu Parkowi Narodowemu w sposób bezkonfliktowy gospodarować tym obiektem według jasnych kryteriów.
Transgraniczny Obiekt Światowego Dziedzictwa "Bialowieza Forest" obejmuje ok. 141 tys. ha, całkowita powierzchnia (ze strefą buforową) wynosi ponad 308 tys. ha. Obiekt po polskiej stronie zajmuje ponad 59 tys. ha, a Puszczą zarządzają trzy nadleśnictwa Lasów Państwowych: Browsk, Białowieża i Hajnówka oraz Białowieski Park Narodowy. (PAP)
