Wydawca treści Wydawca treści

Ochrona gatunkowa

W oparciu o dostępne opracowania odnoszące się do regionu, w tym plany ochrony przyrody rezerwatów, sporządzono listę roślin grzybów i zwierząt podlegających ochronie prawnej, a występujących na terenie objętym zasięgiem terytorialnym Nadleśnictwa Waliły.

Wiele gatunków zwierząt występujących na obszarze Nadleśnictwa Waliły ze względu na małą liczebność oraz duże zagrożenie wyginięciem wpisanych zostało do „POLSKIEJ CZERWONEJ KSIĘGI". Do zwierząt tych zalicza się m.in.:

 


Orlik krzykliwy (Aquila pomarina). Jest gatunkiem rzadkim. Zasiedla lasy liściaste i mieszane oraz podmokłe zadrzewienia położone nad rzekami.



 

 

 

Puchacz (Bubo bubo). Jest gatunkiem skrajnie nielicznym. Zamieszkuje rozległe kompleksy leśne w pobliżu zbiorników wodnych.


 

 


Włochatka (Aaegolius funereus). Bardzo rzadki ptak, zamieszkujący bory z udziałem świerka w pobliżu łąk, bagien i dolin rzecznych. Gnieździ się w dziuplach starych drzew oraz budkach lęgowych.



Dzięcioł białogrzbiety (Dendrocopos leukotos) i Dzięcioł trójpalczasty (Picoides triadactylus). Pierwszy gatunek występuje w lasach liściastych i mieszanych oraz siedliskach podmokłych, drugi zaś preferuje bory świerkowe i sosnowe.

 

 

W stosunku do wszystkich wymienionych zwierząt, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Ochrony Środowiska w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt z dnia 7 października 2014 roku (Dz.U. 2014 poz. 1348) zabrania się:

  • umyślnego zabijania;
  • umyślnego okaleczania lub chwytania;
  • umyślnego niszczenia ich jaj lub form rozwojowych;
  • transportu;
  • chowu;
  • zbierania, pozyskiwania, przetrzymywania lub posiadania okazów gatunków;
  • niszczenia siedlisk lub ostoi, będących ich obszarem rozrodu, wychowu młodych, odpoczynku, migracji lub żerowania;
  • niszczenia, usuwania lub uszkadzania gniazd, mrowisk, nor, legowisk, żeremi, tam, tarlisk, zimowisk lub innych schronień;
  • umyślnego uniemożliwiania dostępu do schronień;
  • zbywania, oferowania do sprzedaży, wymiany lub darowizny okazów gatunków;
  • wwożenia z zagranicy lub wywożenia poza granicę państwa okazów gatunków;
  • umyślnego przemieszczania z miejsc regularnego przebywania na inne miejsca;
  • umyślnego wprowadzania do środowiska przyrodniczego.

Innym niezwykle rzadkim ptakiem występującym na terenie nadleśnictwa jest Bielik, któremu również wyznaczono strefy ochronne. Natomiast Leśnictwa Królowe Stojło, Radunin, Lipnik Gródek i Zielona za najlepsze lokalizacje żeremi wybrały sobie Bobry.

Oprócz ochrony fauny wynikającej z decyzji administracyjnych, Nadleśnictwo Waliły realizowało i winno w dalszym ciągu kontynuować szeroko zakrojone działania profilaktyczne zmierzające do ochrony miejsc lęgowych i regularnego przebywania, pożytecznej ornitofauny i entomofauny. Dotyczy to głównie ochrony drzew dziuplastych, wywieszania budek lęgowych dla ptaków, ochrony mrowisk i ograniczenia do niezbędnego minimum środków chemicznych w zwalczaniu szkodliwych owadów i chwastów.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Gospodarka łowiecka

Gospodarka łowiecka

Gospodarka łowiecka na terenie Nadleśnictwa Waliły prowadzona jest przez dwa koła łowieckie - Podmuch i Cietrzew. Obszar nadleśnictwa to bardzo atrakcyjne łowisko. Dążenie do przebudowy i urozmaicenia leśnych monokultur wpływa na zwiększenie różnorodności biologicznej.

Zagospodarowanie łąk, poletek łowieckich stwarza doskonałe warunki do występowania zwierzyny

Stan zwierzyny jest bardzo dobry, a struktura populacji jest prawidłowa. Na terenie puszczańskich leśnictw żyją bardzo licznie łosie, jelenie, sarny, dziki i lisy oraz rzadkie rysie i wilki.To właśnie z terenu Nadleśnictwa Waliły pochodzi najpiękniejsze poroże jelenia w Polsce (ocenione na 252 punkty i wadze 14,16 kg – forma nieregularna osiemnastka). Również trofeum łosia (wycenione na 295,85 punktu) jest jednym z czterech najlepszych w kraju.

Ciekawe trofea pochodzące z terenu nadleśnictwa Waliły:

 

 

Wieniec jelenia, pozyskany w 1978 roku wyceniony na 252 punktów (ciężar: 14.60 kg, liczba odnóg 17), który do dziś jest tzw. rekordem Polski.

 



 

 

 

W 1978 roku pozyskano łosia byka, którego poroże wyceniono na 295.25 punktów, jest to czwarte miejsce na krajowej wystawie trofeów zdobytych po II Wojnie Światowej.




 

 


W 1978 roku pozyskano rysia, którego skóra miała długość 142 cm i szerokość 35,5 cm. Wyceniona została na 135.88 punktów (28 miejsce w skali kraju). Czaszka o długości 16.55 cm i szerokości 11.39 cm została wyceniona na 27.94 punktów i zajmuje 4 miejsce w skali Polski.