Park Krajobrazowy Puszczy Knyszyńskiej imienia Profesora Witolda Sławińskiego został utworzony  w celu zachowania najcenniejszych walorów tego terenu.  Jest największym obszarem chronionym województwa podlaskiego i jednym z największych w Polsce. PKPK obejmuje swym zasięgiem grunty należące do siedmiu nadleśnictw: Czarna Białostocka, Dojlidy, Knyszyn, Krynki, Supraśl, Waliły i Żednia. Jego powierzchnia wynosi niespełna 75 tysięcy ha.

PKPK posiada wybitnie leśny charakter, ponieważ chroni główną i najcenniejszą część Puszczy Knyszyńskiej, jednego z największych, zwartych kompleksów w Polsce, którego wiele fragmentów zachowało jeszcze naturalny charakter. Rzeźba terenu Puszczy jest bardzo zróżnicowana, deniwelacje względne dochodzą tu do 80 m. Przeważnie występują tu odosobnione wzniesienia terenowe otoczonych rozległymi obniżeniami, w których często znajdują się doliny rzeczne. Walorem puszczy są liczne źródliska, istnieje tu około 450 wypływów wód podziemnych w postaci źródeł, młak i wysięków. Puszczańskie źródła zasilają czyste śródleśne strumienie i rzeczki lub rozległe tereny podmokłe wykazujące się wysokim stopniem naturalności. Liczne torfowiska oraz przewaga drzewostanów iglastych podkreślają odrębny, borealny charakter Puszczy Knyszyńskiej.

Różnorodności form geomorfologicznych towarzyszy duże bogactwo przyrody ożywionej. Na terenie Puszczy Knyszyńskiej występuje: 844 gatunków roślin naczyniowych, 198 gatunków mszaków i 280 gatunków porostów, wśród których można znaleźć wiele gatunków chronionych, rzadkich, zagrożonych lub cennych dla nauki. Fauna tego obszaru jest znacznie słabiej zbadana, ale nie mniej bogata. W Parku występuje: 44 gatunków ssaków, 166 gatunków ptaków, 5 gatunków gadów, 11 gatunków płazów, 533 gatunki chrząszczy, 90 gatunków motyli dziennych i 380 gatunków pająków. Schronienie znajdują tu również chronione gatunki ssaków, takie jak ryś, wilk, żubr i koszatka.

Najcenniejsze przyrodniczo fragmenty PKPK zostały objęte ochroną rezerwatową. Na terenie Parku powołano 25 rezerwatów przyrody.